Bij de opbouw hoort ook het terug aankoppelen van alle bekabeling.
Enkele weken geleden was mijn maat Nik afgekomen om deze te installeren.
We hebben eerst een gedeelte van het verluchtingsysteem geïnstalleerd.
Omdat we een aantal specifieke onderdelen ontbraken, hebben we die werken snel moeten staken.

Ok, geen probleem, dan beginnen we aan de kabelboom.
Maar waar ligt dit deel van de puzzel?
We hebben gezocht in alle dozen met onderdelen, maar niet gevonden.
Die kon niet weg zijn, ik heb het zelf gedemonteerd. Maar waar heb ik dat gelegd??

We hebben wel wat kunnen werken, verschillenden voorbereidende werkjes, maar niks kunnen afwerken.
Enerzijds omdat we de bekabeling niet vonden, anderzijds omdat we nog een aantal belangrijke onderdelen ontbraken.

Nadat Nik naar huis vertrokken was, ben ik nogmaals gaan zoeken naar het ontbrekende deel van de bekabeling.
Na lang zoeken heb ik onder een deken nog een bak met onderdelen gevonden.
Wat zou daar allemaal nog in zitten?

Die witte plastic zak komt mij bekend voor…

Yes, daar is het ontbrekende deel van de kabelboom!

Dit is een spaghetti van draden, gekoppeld aan een zekeringbox en allerhande stekkertjes. Ga ik dat nog kunnen ontwarren en kunnen installeren?

In de week nadien ook nog ontbrekende onderdelen besteld.
Vol ongeduld zitten wachten tot de levering.

Daarmee kunnen we terug al een eind verder.

Het tellerblok heeft plaats voor 3 tellers.
De benzinemeter en waarschuwingslampjes, de snelheidsmeter en een klokje.
Het klokje was destijds een optie.
De meeste busjes hadden deze optie niet en op die plaats zat dus een blindplaatje.

Het is zonde om de plaats van het optionele klokje niet te gebruiken.
Een ideale plaats om een toerenteller in te bouwen.
Eerst het geheel demonteren om eens een goede poetsbeurt te kunnen geven.

Dan maak ik een mal om de toerenteller in het tellerblok te bevestigen.

Dat ziet er al goed uit. Nu de mal nog in het zwart schilderen en het is klaar.

 

 

Ik had vorig WE een kleine discussie met Niki over de kleur van het dashboard.
Ik heb dit enkele weken geleden volledig opgekuisd en netjes in de zwarte verf gezet.
Maar Niki vindt dat niet mooi.
Aangezien de binnenkant van de bus in het wit geschilderd is, was het Niki haar idee om het dashboard ook in het wit te schilderen.
Ik heb er een paar dagen moeten over nadenken, en uiteindelijk ben ik haar gevolgd.

Dus het dashboard terug opgeschuurd en alles klaargezet om te herschilderen.
Ik moest denken aan het liedje van Rene Froger =>
” Een eigen huis,
” Een plek onder de zon
” ….. lalalalal …
” En als de kleuren van mijn huis mij irriteren,
” Dan vraag ik of de buurman het overspuit
En ik ben dan de buurman hé.

Omdat deze nu in het wit staat, moest ik ook de andere onderdelen die onder het dashboard zitten, ook in het wit zetten.
Dus de stuurkolom, de schakelpook, de handremhendel en alle andere prullen.

Ik was dan toch aan het spuiten, dan direct maar verder gedaan met de bumpers.

 

Het is niet omdat het grote werk aan de bus achter de rug is, dat het einde in zicht is.
Er zijn nog veel onderdelen die onder handen moeten worden genomen.
Zoals vb de bumpers.
Deze hadden wel wat blutsen en onnodige gaten.
Dus eerst die gaten dichtgelast, de blutsen met wat hamergeweld weggewerkt en dan hier en daar wat plamuur.

Bij de achterbumper had men bij het zandstralen de bupersteunen niet verwijderd.
Na het wegnemen van die steunen, werd het duidelijk dat daar nog veel roest achter zat.
Eerst met de stalen borstel op het boormachine deze vlakken zuiver maken van roest.
Dan epoxy er over zodat het resterende roest fixeert.

Ook de bumpersteunen konden een opkuisbeurt met de staalborstel gebruiken.
Ook hier epoxy-behandeling.

Ik heb nog wat prullen die onder handen moeten worden genomen.
Vooraan de bus heb je een verluchtingsrooster. Daarachter zitten 2 kleppen die je van binnenuit kan openen om frisse lucht binnen te laten.
Deze kleppen hebben doorheen de jaren ook wel al wat te verduren gehad en dus ook volledig roest.
Deze volledig opgekuisd en dan dezelfde behandeling met epoxy.

De stuurkolom moest ook nog gedemonteerd worden, want deze moet ook nog geschilderd worden.
Deze bestaat uit een stuurstang waarop het stuur gemonteerd is.
De stuurstang zit in een support die aan het dashboard vastgemaakt wordt.
En tussen het stuur en de support zit ook de hendelmechaniek om de richtingaanwijzers en de ruitewissers te bedienen.

Nog wat prullen zoals de support van de versnellingspook en ook de handrem-mechaniek direct opgekuisd.

De glij-scharnier van de schuifdeur heeft een U-beugel die steeds zichtbaar is.
Dus deze scharnier gedemonteerd zodat ik de beugel ook kan opkuisen en schilderen.

Deze was vettig en vuil. Maar in de ontvetterbak gaat dat er allemaal af.
Enkel de U-beugel wordt geschilderd. De rest wordt aan de kant gelegd om later terug te monteren.

Dan was het tijd om alles in de grondverf te zetten.

Na het vele inpakken en afplakken was het vandaag tijd om alles uit te pakken.
Alle folie en maskeerpapier en tape werd verwijderd.
Een spannend moment, want het is vandaag de eerste keer dat we het geheel konden bekijken. Zou het goed zijn? Nergens geen missingen of fouten in het lakwerk?

Niki was ook heel benieuwd.
Geen probleem, ze mag meehelpen om de tape los te peuteren.
We beginnen met de deuren.

Het was flink wat peuteren om de tape van rond alle boordjes los te maken.

En dan het grote werk, de bus uitpakken.
Eerst alle folie wegnemen, dan het maskeerpapier en dan de tape verwijderen.

Niki amuseert zich te pletter!
Goed bezig, doe zo verder!

Na een paar uur peuteren is de bus volledig ontdaan van alle folie en papier en tape.
Tijd om het werk van de voorbije maanden te aanschouwen.

De motorruimte zag er niet meer uit. Door de spuitnevel van de grondverf was er niet veel meer te zien van mijn zwarte verf.
Dus deze ook voorzien van een nieuwe laag zwarte verf.

Maar alvorens dat te doen, moest ik eerst een ander werkje verrichten.
Het chassisnummer was door de verschillende lagen verf niet meer zichtbaar.
Opschuren is geen optie, daar alle verf weg moet, ook deze die in de cijfers van het chassisnummer zelf zitten.
Met een sterk afbijtmiddel moet dat wel lukken.

In de motorruimte zelf was ik nog vergeten om een aanpassing te doen.
Origineel zit er een type1-motor in. Het luchtfilter-element staat op een steun die in de motorruimte gelast is.
Aangezien ik er een type4-motor ga in steken, zit deze steun in de weg.
Deze moet er dus uit.
Met de dremel kan ik deze losslijpen zonder veel gensters te maken.

Ik ben zot van mijn busje …

Het einde van het spuitwerk komt in zicht.
Na vorige week de deuren in two-tone te hebben gezet, was er nog een laatste werk dat moest gebeuren.
De binnenkant van de deuren moet nog geschilderd worden.
Hier geen two-tone, maar simpelweg in het white.

Ik diende wel eerst de deuren volledig in te pakken om het lakwerk van de buitenkant te beschermen.
En ik heb flink wat tape verbruikt.

Het blauw is ook niet mis vind ik. Zou ik de bus niet volledig in dit blauw zetten?
Neeehh, hij moet groen / wit blijven.
Ok, alles is goed afgeplakt, nu kan ik terug spuiten.

Ook de sierlijstjes konden nog een extra laagje verf gebruiken wegens kleine foutjes in het eerste lakwerk.
Deze weggeschuurd en opnieuw spuiten.

 

Vandaag is operatie two-tone verder gezet door de deuren te voorzien van het 2de kleur.
Eerst het deel dat al in het groen stond, mooi inpakken en intapen.
Dan lichtjes schuren om de grondverf strak te zetten.

En dan het Atlas White in het spuitpistool en spuiten.

Het is goed gelukt, de kleuren komen mooi tot hun recht.

 

Niki verklaarde mij deze ochtend volledig knettergek toen ik zei dat ik de bus nog eens ging opschuren.
Ik was immers niet volledig tevreden van het spuitwerk.
Het probleem lag bij de dekking van de groene verf.

Toen ik de linker achterhoek herspoten had ten gevolge van de aflekker, viel het mij op dat deze nu voller groen was dan de rest van de bus.
Logisch, aangezien deze een extra laag verf had gekregen.

Ik ken mezelf en ik zou het mezelf nog voor jaren beklagen als ik dat niet oplos.
En de enige oplossing is dus terug schuren om te herspuiten.
Dus deze ochtend heb ik terug mijn waterproof schuurpapier bovengehaald en het koetswerk nogmaals volledig opgeschuurd.

En dan was het tijd om opnieuw verf af te mengen.
Spuiten maar, van achter naar voor en zo terug naar achter.

Mooi werk geleverd, ik ben tevreden dat de groene kleur nu veel voller naar voor komt.
En ook van de glans kan ik niet genoeg krijgen.

Nadien nog een aantal kleine prullen in kleur gezet en ondertussen nog een aantal keer rond de bus gelopen om mijn werk te bewonderen. Alles perfect.
Dan was het tijd om mij spullen op te ruimen.

Nog een laatste ronde rond de bus, miljaar het is niet waar hé, plots zit ik achteraan met een uitzakker.
Dat is een variant van een aflekker.
Een aflekker krijg je direct bij het spuiten, een uitzakker kom langzaam tot stand.
Oogh, mijn moed zakte even in de schoenen.
Maar net als bij de aflekker, ook hier geluk dat het aan de achterhoek is.
De aflekker was aan de hoek achteraan links.
Deze uitzakker is aan de hoek achteraan rechts.

Enige troost = nu staan beide hoeken in evenwicht ….

Dus binnen enkele dagen de bus terug volledig inpakken, de achterhoek opnieuw schuren en nogmaals herspuiten. Er zit niks anders op.

01/06/2019 = we zijn enkele dagen later en het is tijd om de achterhoek op te schuren.

Ook de deuren hebben recht op een extra laag groene verf, dus ook deze worden opgeschuurd.

En dan alles wat beschermd moet worden tegen spuitnevel, wordt ingepakt.
En de naden worden afgeplakt met tape.

Verf mengen en terug spuiten.
Het is te hopen dat ik nu verlost blijf van aflekkers of uitzakkers.

Geen fouten meer in het spuitwerk!

 

Nogmaals wat schuren om de naad voor de overgang tussen de 2 kleuren en spuitnevel van het bovenste kleur weg te werken.

En dan de bovenkant van de bus volledig inpakken met folie.
De overgang tussen het Atlas White en het Sage Green wordt mooi afgeplakt met blauwe maskeertape.

De verfpot met het Sage Green wordt geopend. Ik was enorm benieuwd om de verf te zien.

Ik had 4 liter van deze kleur besteld en deze is geleverd in 4 potten van 1 liter, zoals gevraagd. Ik had zo een voorgevoel dat ik toch eens alle potten moest open doen om zeker te zijn dat de kleur identiek is.
Mijn voorgevoel was juist, er zit kleurverschil op de verf!!!

Vooral de 2de pot had een afwijkende kleur. Om zeker te zijn dat ik steeds hetzelfde kleur zou hebben, moet ik dus telkens mengen.
100 ml van elke pot + 200 ml verharder in de mengbeker, zo neem ik geen enkel risico.

En dan spuiten en spuiten.
Na het spuiten had ik geen tijd om foto’s te nemen.
Eerst de blauwe maskeertape verwijderen zodat ik een mooie overgang krijg tussen de 2 kleuren van het two-tone lakwerk.

En nu kunnen we het kleur goed bekijken.
The Green nose:

And the green ass:

En de zijkanten.

En potverdikke in het begin ben ik wat overmoedig geweest, met een dikke aflekker tot gevolg op de linker hoek achteraan.
Oogghh ik was pissed op mezelf.
Maar niks aan te doen, dat wordt weer schuren en herbeginnen.

Het kleur is geen 100 % match met het originele.
Maar ik vind het wel mooi.

De dag nadien terug schuren om de aflekker weg te werken. Ongeloofelijk hoe snel deze verf uithardt. Nog geen 24 uur na het spuiten en ik heb al goed moeten schuren om de aflekker weg te krijgen.

En dan terug alles afplakken. Ik heb geluk dat de aflekker aan de achterhoek was. Ik heb een naad tussen de koetswerkdelen waar ik netjes kan tapen.

Ook de rest van de bus wordt ingepakt met folie.
Gelukkig heb ik een brave vrouw die mij helpt als het nodig is, want een bus inpakken met folie kun je niet alleen.
Niki, een dikke mercie hé!

Ook de andere onderdelen die nog moeten geschilderd worden, krijgen wat maskeerpapier en tape aangemeten.

Ok, tijd om de verf te mengen.
Ik begin met de achterhoek opnieuw te spuiten, nu heel voorzichtig om terug geen aflekkers te hebben. En mooi uitnevelen over het onderstel gedeelte van de hoek.
Het is goed gelukt.

En dan de deuren, de schuifdeur, de achterklep en de motorklep.

Ik had nog 3/4 van een mengbeker verf over. Eénmaal dat deze gemengd is met de verharder kun je deze niet meer bewaren.
Het is zonde om deze weg te gooien, wat kan ik nog schilderen?
Ik heb nog onderdelen genoeg, dat is geen probleem.
Het luikje in de vloer van de binnenruimte om aan de motor te kunnen werken neem ik mee, zo maak ik er een accentje van.
Ook de firewall tussen de motor en de benzinetank zet ik in het groen.

Potverdikke, de verf is nog niet opgewerkt.
Terug naar mijn onderdelenkot, wat kan ik nog van onder het stof halen?
Aha, de benzinetank, dat is ook goed.

Voila, juist gepast, alle verf opgewerkt.

 

Vandaag meer dan een halve dag zitten afplakken en maskeren.
Nu de binnenkant mooi geschilderd is, wil ik dit door spuitnevel niet verprutsen.
En dan is er maar 1 oplossing, dat is alles afplakken.
Ik heb 10 meter blauwe schildertape en 25 meter witte tape verbruikt.
Dit in combinatie met bruin maskeerpapier.

Eerst alle boordjes mooi afgeplakt met de blauwe schildertape.

En dan begonnen met alle raam- en deuropeningen af te plakken.
Stukje per stukje werd de binnenkant afgesloten van de buitenwereld.

Dan wat denkwerk om de grote opening in het dak dicht te maken.
Ik moet het maskeerpapier horizontaal kunnen opspannen.
Met behulp van ducktape heb ik eerst van links naar rechts overbruggingen gemaakt.
Daarop kan dan het papier rusten en kon ik het makkelijk aan de boord afplakken.

Voila, alle openingen zijn dicht gemaakt.
Nu begrijp ik waarom een wagen laten spuiten bij een carrossier veel geld kost, daar kruipt gewoon veel tijd in.
Het spuiten op zich gaat snel, het zijn de voorbereidingen waar de meeste tijd aan gespendeerd wordt.

Ok, nu kan ik terug mijn spuitpistool ter hand nemen voor de eerste kleur van de two-tone van de carrosserie.
Ik begin met het bovenste kleur = het Atlaswhite.
Eerst het dak.

Dan de neus en de achterkant.

En de zijkanten om het geheel af te werken.

Ik ben content met het resultaat, en vooral hoe mooi hij al staat te blinken.

Ook nog wat kleine spulletjes in kleur gezet.
De scharnieren en veren van de achterklep.

Afsluitdeksels van het verluchtingskanaal onder het dashboard en de sierlijsten van links en rechts.

Het verluchtingsrooster dat vooraan in het frontpaneel komt te zitten.

En de verdeelbuis voor de beenverwarming.

 

Nu is het tijd voor het mooie werk, eindelijk kleur op de bus zetten.
Ik begin met de binnenkant.
Direct al een dilemma, volledig in wit of volledig in groen of in two-tone?
Gelukkig heb ik een professionele hulplijn naar Torhout.
Nik adviseerde om te gaan voor 1 kleur wit, dat maakt het geheel neutraal en straalt klaarte en ruimte uit.
Ok, dan gaan we dat zo doen.

Toen ik de verf besteld had, had ik gevraagd naar 4 potten verf van elk 1 liter.
Maar ze stuurden mij 1 grote pot van 4 liter op.

Hoe moet je dat nu manipuleren om je verf over te gieten naar de mengbeker?
Een korte spurt naar de keuken bracht soelaas.

Zo een soeplepel schept heel goed, een ideale tool!

Het kleur is een speciaal wit, geen maagdelijk wit maar Atlaswhite, een origineel kleur van Volkswagen.
Niki heeft dat gekozen op een kleurenkaart.
Toen ik de pot opende was ik wel verschoten, het is een crème-kleur.

Soit, ik heb ze gekocht, ik moet ze gebruiken.
Eerst mengen met een specifieke verharder voor de lakverf.
De mengverhouding is 2:1, dus 2 delen verf en 1 deel verharder.
Hiermee moet deze na uitharding beenhard worden, bestand tegen benzine en de weersinvloeden en vooral krasbestendig!

En dan beginnen spuiten hé.
Whoow, die verf laat zich heel makkelijk verwerken.
En vooral, het kleur valt heel goed mee!

Eerst de neus gespoten. Niet evident, ik heb mij in verschillende bochten moeten wringen om overal goed aan te kunnen.

Dan de zitplaatsen, vooraan en achteraan.

En dan doorschuiven via de zijkant.
Ik schilder enkel de delen die zichtbaar blijven.

En dan via de achterkant, schuiven we terug door naar de voorkant.

De vloer in de kabine neem ik mee. Deze in de achterste ruimte niet, deze wordt nog volledig bekleefd met dreunfolie, dus weinig zin om daar eerst lakverf op te zetten.

Voila, de binnenkant is mooi in kleur gezet.

Aan de achterkant van de bus, zijn er links en rechts luchthappers.
Deze dienen om lucht naar het motorcompartiment te voeren voor de afkoeling van de motor.
Daar zitten ook condensflesjes in verwerkt. Deze zorgen er voor dat benzinedampen uit de benzinetank, terug condenseren waardoor benzine terug naar de tank loopt.
De binnenkant van deze luchthappers moeten ook in kleur gezet worden. Dat is niet evident want aan de buitenkant zitten er roosters voor.
Het is dus wat mikken met het spuitpistool om alles geschilderd te krijgen.

Zie hier één van de condensflesjes.

Who’s happy?